ΑΠΟ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΛΗΞΕ Ο ΑΡΓΥΡΟΠΕΛΕΚΑΝΟΣ

Αργυροπελεκάνος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αργυροπελεκάνος
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Ζώα (Animalia) Συνομοταξία: Χορδωτά (Chordata) Ομοταξία: Πτηνά (Aves) Τάξη: Πελεκανόμορφα (Pelecaniformes) Οικογένεια: Πελεκανοειδή (Pelecanidae) Γένος: Πελεκάνος (Pelecanus) Είδος: Pelecanus crispus
Διώνυμο
Pelecanus crispus

Ο Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus) είναι το δεύτερο σε μέγεθος είδος πουλιού στον κόσμο, με ύψος που φτάνει το 1,20 μ., άνοιγμα φτερών έως 3,20 μ. και βάρος από 6 έως 10 κιλά. Το χρώμα του φτερώματός του είναι σταχτί, το ράμφος του φέρει διαστελλόμενο σάκο κίτρινου χρώματος στο κάτω μέρος, και τα δάχτυλά του είναι συνενωμένα μεταξύ τους με μεμβράνη.
Θεωρείται ένα από τα σπανιότερα είδη πουλιών και προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες και από την ελληνική νομοθεσία, η οποία απαγορεύει το κυνήγι του και την ενόχλησή του στους τόπους αναπαραγωγής του. Περιλαμβάνεται στο Παράρτημα Ι της Οδηγίας 79/409^[1] (περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών) της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Οι πρώτοι αργυροπελεκάνοι εμφανίστηκαν στη Γη πριν από 30.000.000 χρόνια, όπως έχουν εξακριβώσει οι επιστήμονες από απολιθώματα. Ο αργυροπελεκάνος αποτελεί υπόλειμμα πανίδας που ονομάζεται Σαρματική, και απλωνόταν πριν από 1.000.000 χρόνια σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σιγά-σιγά όμως, οι παγετώνες εκτόπισαν τον αργυροπελεκάνο στα νοτιοανατολικά. Ευρύτατα εξαπλωμένος στην Ευρώπη και την Ασία μέχρι και τον 19ο αιώνα, ο πληθυσμός των αργυροπελεκάνων περιορίστηκε σε ορισμένους υγρότοπους των Βαλκανίων. Έχει συνολικό πληθυσμό από 10.400-13.900^[2], σε 19 αποικίες από την Ελλάδα μέχρι την Κίνα. Στην Ελλάδα, αργυροπελεκάνοι φωλιάζουν στη Μικρή Πρέσπα, στον Αμβρακικό κόλπο και στη λίμνη Κερκίνη.
Ο αργυροπελεκάνος είναι πουλί που τρέφεται με ψάρια, αλλά δεν ανταγωνίζεται τους ψαράδες γιατί η τροφή του αποτελείται κυρίως από ψάρια που αφθονούν και έχουν μικρή εμπορική αξία και από άρρωστα ή και νεκρά ψάρια που τα πιάνει πολύ εύκολα. Συνήθως ψαρεύει στις λιμνοθάλασσες, αλλά και στις εκβολές, στα ποτάμια, στα έλη με καλαμώνες, στις τεχνητές λίμνες και στη θάλασσα. Οι ημερήσιες απαιτήσεις του για τροφή είναι 900-1200 γρ.
Χτίζει τη φωλιά του με χόρτα και κλαδιά σε απομονωμένες νησίδες και σε δύσβατους καλαμιώνες. Εκεί, κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής (Ιανουάριος-Ιούλιος), γεννά συνήθως δύο αβγά, τα οποία επωάζει για 30 μέρες, καλύπτοντάς τα με τη μεμβράνη των ποδιών του. Οι νεοσσοί τρέφονται και από τους δύο γονείς, παίρνοντας μισοχωνεμένη τροφή από το σάκο τους.
Επειδή η επώαση γίνεται με το πέλμα των ποδιών τους, με την παραμικρή ενόχληση από τον άνθρωπο, προσπαθώντας να πετάξουν μακριά, οι αργυροπελεκάνοι συνθλίβουν τα αυγά τους (αρκετοί αργυροπελεκάνοι δεν επιστρέφουν καν στη φωλιά τους). Ο κίνδυνος παραμένει ο ίδιος ακόμα και αν έχουν ήδη εκκολαφθεί οι νεοσσοί, οι οποίοι, έως και την ηλικία των δυόμισι μηνών, εξαρτώνται απόλυτα από τους γονείς τους.